nautn

f. use made of a thing (ofmikil nautn á skóginum), = neyzla.

* * *

f. [njóta], the use of a thing; ok á sá at sækja um nautnina er hross á, Grág. i. 432; nautn á skógi, ii. 293; ef maðr neytir hross enni meiri nautn, en þat er meiri nautn …, i. 441.

2. metaph. enjoyment; hafið ér jarðliga hluti í nautn, Greg. 32; andleg nautn, líkamleg nautn, and the like, passim in mod. usage.